گمشده ی این نسل اعتماد است ، نه اعتقاد

اما افسوس که نه بر اعتماد اعتقادی ست

و نه بر اعتقادها،اعتماد...!

+ به نام خدا
ای حسین(ع)
در دعای عرفه تو چه خواندی؟ تو چه گفتی؟
که امروز زیر هر خیمه گرم، یا که در سایه هر سنگ بزرگ
یا که در دامن کوه حاجیان گریانند
با تو در نغمه و در زمزمه اند؟
.

خدایا!
من دلم قرصه!
کسی غیر از تو با من نیست
خیالت از زمین راحت، که حتی روز روشن نیست
کسی اینجا نمیبینه، که دنیا زیر چشماته
یه عمره یادمون رفته، زمین دار مکافاته
فراموشم شده گاهی، که این پایین چه ها کردم
که روزی باید از اینجا، بازم پیش تو برگردم
خدایا وقت برگشتن، یه کم با من مدارا کن
شنیدم گرمه آغوشت
اگه میشه منم جا کن...

اعتکاف

بیت المقدس از مکانهایی بود که همواره عده زیادی از انسانها، برای اعتکاف در آن گرد می آمدند و به راز و نیاز با پروردگار خویش مشغول می شدند. بزرگ این گروه، حضرت زکریا (ع) بود و از جمله کسانی که در امر اعتکاف سرپرستی می نمود حضرت مریم (ع) است. قرآن در این باره می فرماید: "وَ کَفّلَها زَکَریا کُلَّما دَخَلَ عَلَیها زَکَریا المِحرابَ وَجَدَ عِندَها رِزقاً؛ کفالت او (مریم) را زکریا بر عهده گرفت و هر زمان که به محل عبادت او می رفت برای او غذایی مهیا می دید (عمران:37)."

از قرآن مجید (مریم:16و 17) استفاده می شود که حضرت مریم (ع) آنگاه که به افتخار ملاقات با فرشته الهی نایل آمد از مردم بریده بود و در خلوت به سر می برد.

علامه طباطبائی می فرماید: گویا مقصود از دوری مریم از مردم، بریدن از آنان و روی آوردن به اعتکاف برای عبادت بوده است.

حیف شد و فقط حسرت نرفتن به مسجد برام موند ....

درست وقتی که همه چیز رو محیا کرده بودم که برم اعتکاف 2شب قبلش به شدت مریض شدم یک هفته طول کشید تا کاملا روپا بشم

نمیدونم حکمتش چی بود که اینطور مریض شدم ولی خیلی دوست داشتم تو اعتکاف باشم اما حیف ....

قرار بود دو شب متوالی شیفت شب باشم تا بتونم تو اعتکاف شرکت کنم ولی همون شب اول مریض شدم نمیتونستم راحت نفس بکشم نمیتونستم حرکت کنم نیمه شب بردنم بیمارستان ، بعدشم استعلاجی گرفتم اومدم خونه

فقط میتونم بگم که حیف شد ، حیف شد

گاهی انسان آنقدر مجنون نفس و خواسته های خود می شود
که خود را در بند دیگری می سازد
در ظاهر آزاد است اما از درون در اسارت دیگری است
دلش آنقدر تیره می گردد که به خاطر خواسته های خود
دست به هرکاری می زند و خود را مطیع شیطان می کند
امام علی علیه السلام می فرماید :
هرگز خو را بنده ی دیگری مساز که خدا تو را آزاد آفریده است .

خدایا !

............................................................................................................................

خودتون جاهای خالیش رو پر کنید :

                                                    هر جالی خالی 5 نمره

1- دلم می خواد گاهی دلت .....................

                                       2- دلم می خواد باشی ، باشی فقط ..................

3- دلم میخواد ، دیگر نبودنت را ...................

                                       4- دلم می خواد دوستت داشته باشم و تو هم ................

دلم چیزای دیگری هم می خواد ولی تجربه بهم ثابت کرده که به کسی علاقه مند نشم .از کسی انتظار بیجا نداشته باشم .

انتظار بیجا مانع دوستی است .

پس بازم خدایا تو پناه بی پناهانی و من تو را دوست دارم . و دوست داشتن تو برایم کافی است .وقتی تو را دوست دارم احساس می کنم دیگران هم مرا .....

یا إلهی، أنا فقط أحبک.

برای خودت زندگی کن

کسی که تو را"دوســـــت" داشته باشد...

با تو "می ماند"

برای داشتنت "می جنگد"

اما اگر دوستت نداشته باشد با هر بهانه ای میــــــــرود

سلام

حوصلشو دارین یه چیزی براتون تعریف کنم ؟؟؟

دیشب خونه نبودم ، تنها و غریب تو یه اتاقی (یه جایی) نشسته بودم داشتم تلوزیون میدیدم .

تی وی هم که مطابق همیشه چیز خاصی نشون نمیداد و منم دیگه داشت حوصله ام سر می رفت . شبکه ها رو چند بار پشت سر هم عوض می کردم . آخر سر تو شبکه قرآن حاج آقا تهرانی داشت صحبت میکرد . دو دقیقه صبر کردم ، مطالب جالبی میگفت. منم جذب شدم تا ببینم آخرش چی میگه !!!

میگفت :

یه روایت داریم که خدا دعای بنده های خوبش رو اجابت نمی کنه تا بیشتر دعاش کنن ، چون از صدای بنده های خوبش خوشش میاد . ولی آخر سر به نحو احسن دعاش رو اجابت میکنه.

یه روایت دیگه داریم که خدا دعای بنده های بدش رو خیلی زود اجابت میکنه چون از شنیدن صداش خوشش نمیاد و به فرشته هاش میگه زود دعای این بنده رو اجابت کنید چون نمی خوام صداش رو بشنوم .

و میگفت وقتی دعاتون مستجاب میشه فکر نکنید که بنده محبوب خدایین . فکر نکنید که .... ، و شاید جزو دسته دوم هستید . این گفته های حاج آقا بد جور منو تو فکر برد . واقعا کلا بهم ریخته بودم ، داغون شدم.

حیف تو وسط صحبت ها یه موردی پیش اومد نتونستم بقیه صحبتهاش رو علارغم میل باطنیم گوش کنم ./

 واقعا حیف شد

پیامبر گرامی اسلام صلوات الله علیه و آله و سلم میفرمایند:
" هر کس در دل شب تار با خدای خود خلوت کند و با او به راز و نیاز بپردازد، خداوند نور خود را در دل او استوار سازد، و هر گاه بگوید: پروردگارا! پروردگارا! خداوند جلیل جل جلاله ندا دهد لبیک بنده من، از من بخواه تا بدهم و به من توکل کن تا تو راکفایت کنم.