اعتکاف
بیت المقدس از مکانهایی بود که همواره عده زیادی از انسانها، برای اعتکاف در آن گرد می آمدند و به راز و نیاز با پروردگار خویش مشغول می شدند. بزرگ این گروه، حضرت زکریا (ع) بود و از جمله کسانی که در امر اعتکاف سرپرستی می نمود حضرت مریم (ع) است. قرآن در این باره می فرماید: "وَ کَفّلَها زَکَریا کُلَّما دَخَلَ عَلَیها زَکَریا المِحرابَ وَجَدَ عِندَها رِزقاً؛ کفالت او (مریم) را زکریا بر عهده گرفت و هر زمان که به محل عبادت او می رفت برای او غذایی مهیا می دید (عمران:37)."
از قرآن مجید (مریم:16و 17) استفاده می شود که حضرت مریم (ع) آنگاه که به افتخار ملاقات با فرشته الهی نایل آمد از مردم بریده بود و در خلوت به سر می برد.
علامه طباطبائی می فرماید: گویا مقصود از دوری مریم از مردم، بریدن از آنان و روی آوردن به اعتکاف برای عبادت بوده است.
حیف شد و فقط حسرت نرفتن به مسجد برام موند ....
درست وقتی که همه چیز رو محیا کرده بودم که برم اعتکاف 2شب قبلش به شدت مریض شدم یک هفته طول کشید تا کاملا روپا بشم
نمیدونم حکمتش چی بود که اینطور مریض شدم ولی خیلی دوست داشتم تو اعتکاف باشم اما حیف ....
قرار بود دو شب متوالی شیفت شب باشم تا بتونم تو اعتکاف شرکت کنم ولی همون شب اول مریض شدم نمیتونستم راحت نفس بکشم نمیتونستم حرکت کنم نیمه شب بردنم بیمارستان ، بعدشم استعلاجی گرفتم اومدم خونه
فقط میتونم بگم که حیف شد ، حیف شد
